Daniel Williams
21 mar 2023
Umowa o pracę z kierowcą w transporcie międzynarodowym uwzględniać powinna dodatkowe...
Zawierając umowę o prace powinniśmy zwrócić uwagę na odpowiednie zapisy w jej treści. Pominięcie jednego z nich może spowodować nieważność umowy o pracę.
Ogólne zapisy powinny spełniać poniższe podstawowe kryteria:
Określenie rodzaju wykonywanej pracy
Po pierwsze wskazanie rodzaju pracy może polegać na wskazaniu stanowiska pracy pracownikowi. Po drugie rodzaj pracy można wskazać przez podanie w umowie o pracę zawodu. Rodzaj pracy może być w umowie wskazany w sposób mniej lub bardziej dokładny. Nie ma żadnych przeszkód, aby w treści umowy o pracę pracownik zobowiązał się do pracy więcej niż jednego rodzaju.
Zapłatę za pracę.
W umowie nie musi się zostać podana dokładna kwota, jaką pracodawca będzie wypłacą pracownikowi. Wysokość wynagrodzenia za pracę ustalana jest stosownie do rodzaju pracy świadczonej przez pracownika. W umowie musi się zostać wprowadzone zobowiązanie do zapłaty za pracę.
Uszczegółowienie dodatkowych składników w przypadku kierowców jest bardzo ważne aby w poprawny sposób rozliczać czas pracy.
Przede wszystkim powinniśmy określić dodatkowe składniki wynagrodzenia tj. :
ryczałt za nadgodziny
ryczałt za pracę w godzinach nocnych
zaliczka na dyżury
płaca sektorowa
premia
Możliwość wypłacania wynagrodzenia kierowcy w dwóch częściach:
Po wejściu w życie ustawy z 28 lipca 2023 r. o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym, pracodawcy mogą wprowadzić dla niektórych kierowców późniejszy termin wypłaty części wynagrodzenia niż 10 dzień następnego miesiąca.
Wynagrodzenie za pracę kierowcy wykonującego międzynarodowe przewozy drogowe, uznanego za pracownika delegowanego do celów dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r., w rozumieniu krajowych przepisów państwa, na terytorium którego kierowca jest delegowany, może być płatne w dwóch ratach, w stałym i ustalonym z góry terminie:
pierwsza rata, z dołu, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego:
a) w przypadku kierowców, których miesięczny przychód jest niższy niż przeciętne wynagrodzenie – w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłoszonego albo ustalonego na postawie art. 2 ust. 4 albo ust. 5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207),
b) w przypadku kierowców, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie – w wysokości przeciętnego wynagrodzenia;
druga rata, z dołu, niezwłocznie po ustaleniu pełnej wysokości wynagrodzenia, nie później jednak niż do 21 dnia następnego miesiąca kalendarzowego.
Niestandardowe formy rozliczania się z kierowcą powinny być precyzyjnie określone. Dniówki, premie, przejechane kilometry ile firm tyle sposobów na rozliczanie się z kierowcami. Pamiętajmy jednak, aby nasze ustalenia z pracownikiem nie łamały przepisów prawa pracy i zostały odpowiednio zapisane w umowie.
Postanowienia umowy o pracę nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż postanowienia przepisów prawa pracy, w tym w szczególności Kodeksu pracy. Postanowienia mniej korzystne dla pracownika są nieważne i są zastępowanie przez postanowienia powszechnie obowiązujących przepisów prawa pracy. Postanowienia korzystniejsze obowiązuje i są dla obu stron umowy o pracę wiążące.
